Start, zgodnie z planem odbył się w czwartek o godzinie 16 z parkingu przy klubie Tapima w Tarnobrzegu pod czujnym okiem Mieczysława Winiarskiego, naszego charyzmatycznego dowódcy. Nareszcie! Jedziemy zwiedzić ukraińskie Bieszczady Wschodnie, tereny niezwykłe, malownicze, przesiąknięte polską historią. Uciekamy od codzienności, pracy, problemów.... jedziemy zbliżyć się do chmur, odetchnąć wolnością, doświadczyć innych emocji, zaspokoić zmysły... W autokarze głośno, nie możemy nacieszyć się sobą, opowiadamy, pytamy, z czasem cichniemy uśpieni monotonną jazdą i ciemnością za oknami. Spotykamy się zaledwie kolejny raz, a mam wrażenie, że znamy się od zawsze. Granicę przekraczamy w Medyce, oddajemy paszporty, dokumenty, czekamy. Mieczysław żartuje, że odprawa będzie trwała dwie godziny, piętnaście i sprawdziło się. Po wielu godzinach spędzonych w autokarze docieramy do miejscowości Jawora nad Stryjem, gdzie będziemy mieli bazę wypadową do zaplanowanych tras. Wieś znajduje się w obwodzie lwowskim, rejonie turczańskim. Obwód lwowski obejmuje zachodnią część Ukrainy w dorzeczu Dniestru, Stryja i Bugu. Rozciąga się po pomarszczonych terenach Roztocza. Zajmuje 21 800 km2 i podzielony jest na 20 rejonów. Jest już późna noc. Namaszczeni przy wejściu do hotelu numerami wieloosobowych pokoi, pokornie, bez dyskusji rozpływamy się. Trzeba szybko zasnąć, jutro czeka nas nowe, nie można niczego uronić przez zmęczenie. 

Na wstępie podziękowania dla miłościwie nam panującej Żabki Księżniczki, za oprawę muzyczną oraz mojemu doradcy merytorycznemu za uświadomienie mi, co moje oczy widziały 

Miśkom natomiast gratuluję kosmicznych pomysłów, talentów kulinarnych (zwłaszcza Babce za reglamentowany makowiec) oraz doskonałemu humorowi gwarantującemu zabawę w stylu full romantic 

Końcówka 2010 roku zapowiadała się mroźnie. Zlodowaciałe szyby w naszym tajemniczym autokarze z symbolem "K" nie pozwalały na podziwianie świątecznie przyozdobionych domów. Są i tego plusy - zajęliśmy się rozmowami, które chyba były za głośne, gdyż Hania pokroiła swój sernik i na chwilę zamknęła nam nim usta - wszak z pełnymi ustami w towarzystwie rozmawiać nie wypada  Wkrótce podniósł nam się poziom glukozy we krwi, a skutkiem tego, jak wiadomo, była senność. Tak oto w ciszy dotarliśmy do celu - Chyrowej.

Każdy wie, iż Alutka wielce umuzykalnioną osobą jest i z tegoż oto powodu wyprawy kojarzą mi się z jakąś tam melodyją. Tym razem zaskoczenia nie będzie, wszak każdy uczestnik winien wiedzieć, które dźwięki były sponsorem naszych wieczorów.

"O Konradzie Ty wielki Przewodniku!"
zafundowałeś nam Taterki w czterech porach roku , na stojąco, na klęcząco i na pełzająco
"Ojcze turystów, kto zamysł Twój zmierzy?"
Pogodę nam zamówiłeś, szlaki przetarłeś, szczyty pokazałeś, tańcem rozbawiałeś, tylko czemu Piotrkowi kasy nie zwróciłeś ?

A co i jak po kolei, już nadmieniam.